Fundacja ZWIERZ przedstawia: 3 najważniejsze potrzeby zwierząt zimą – to proste: ciepłe schronienie, jedzenie i woda, ruch!
Psy i koty są wrażliwe na niesprzyjające warunki atmosferyczne, a dla zwierząt zamieszkujących tereny wiejskie zima jest okresem szczególnie trudnym. Wymagają szczególnej troski i odpowiedzialności ze strony opiekunów!
PSY – które na wsi często pozostają przypięte łańcuchami do bud, przez brak możliwości swobodnego poruszania się narażone są na wychłodzenie. Najlepiej, aby podczas mrozów zwierzę mogło przebywać w pomieszczeniu (w domu, sieni, stodole), a jeśli mieszka w budzie – należy w odpowiedni sposób ją ocieplić. Stały dostęp do wody i większe porcje wysokoenergetycznego jedzenia – to kolejny warunek, który powinniśmy spełnić, jeśli leży nam na sercu dobrostan naszego czworonoga.
KOTY – one również potrzebują ciepłego schronienia. Jeśli nasze koty wychodzą, ale część czasu spędzają w domu, warto zadbać o instalację specjalnego wejścia/kocich drzwiczek – lub po prostu zwracać uwagę na to, ile czasu kot spędza na zewnątrz. Tak jak w przypadku psów, najlepiej, aby miały możliwość przebywania w ciepłym pomieszczeniu lub zamieszkania w specjalnej, ocieplonej budce. W dodatku zimą koty szukać schronienia pod maskami pojazdów, na kołach, w silniku czy w rurze wydechowej. Przed uruchomieniem auta należy zawsze sprawdzić, czy jakieś zwierzę nie skryło się tam przed zimnem.
Garść informacji prawnych:
Niezapewnienie odpowiedniego pomieszczenia chroniącego zwierzę przed wpływem warunków atmosferycznych oraz stałego dostępu do wody zdatnej do picia jest wykroczeniem. Grozi za ten czyn kara aresztu albo grzywny (art. 37 ust. 1 w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt).
Jeżeli na stałe utrzymujesz zwierzę w warunkach zagrażających jego zdrowiu a nawet życiu lub powodujących cierpienie – jest to przestępstwo znęcania się nad zwierzęciem. Grozi za ten czyn kara pozbawienia wolności do lat 3 (art. 35 ust. 1A w zw. z art. 6 ust. 2 pkt. 17 i 19. ustawy o ochronie zwierząt).
Zabrania się trzymania zwierząt domowych na uwięzi w sposób stały dłużej niż 12 godzin w ciągu doby lub powodujący u nich uszkodzenie ciała, lub cierpienie oraz niezapewniający możliwości niezbędnego ruchu. Długość uwięzi nie może być krótsza, niż 3 m. Naruszenie tego przepisu stanowi wykroczenie (art. 37 ust. 1 u.o.z.).
