Kiedy boimy się kranówki i nie chcemy płacić za wodę butelkowaną możemy korzystać z wody z ujęcia oligoceńskiego. Jeśli mamy pewność, że jej jakość została sprawdzona przez służby sanitarne, nie ma przeciwwskazań do jej spożywania.
Woda ze studni oligoceńskich jest czerpana z wnętrza ziemi, gdzie przeciskając się przez wiele lat kropelka po kropelce przez warstwy iłu i gliny naturalnie się oczyszcza. Wydobywa się ją z głębokości ok. 200 metrów. Tam jest chroniona przez kilka warstw, które nie przepuszczają przenikających z powierzchni ziemi wszelkiego rodzaju zanieczyszczeń chemicznych i mikrobiologicznych, wynikających z działalności człowieka. Dzięki temu jest od nich wolna i może być spożywana bezpośrednio, bez konieczności jej dezynfekcji czy uzdatniania chemicznego.
Nazwa wody pochodzi od tzw. piasków oligoceńskich o średnich lub grubych ziarnach, które pełnią rolę filtra. Skład wody różni się w zależności od źródła, z którego pochodzi. Zwykle cechuje się niską lub średnią twardością, nie ma barwy ani zapachu.
Jest to woda średnio zmineralizowana, szacuje się, że liczba rozpuszczonych składników mineralnych w próbkach wody oligoceńskiej wynosi około 600 mg/l, co jest korzystne dla naszego zdrowia. Ten rodzaj wody jest bogaty przede wszystkim w wodorowęglany i chlorki, a także magnez, sód oraz wapń. Odczyn wody oligoceńskiej jest lekko zasadowy (pH waha się w granicach 6.5-8), a jej właściwości zbliżone są do naturalnych wód pitnych.
Czy picie wody oligoceńskiej jest bezpieczne?
Wody oligoceńskie bezpośrednio po pobraniu zawierają niewielką liczbę mikroorganizmów występujących naturalnie w tym środowisku. Wybierając do picia butelkowaną wodę mamy pewność, że jest sprawdzona i nie zawiera szkodliwych chorobotwórczych bakterii, natomiast woda oligoceńska często nie podlega tak dokładnej weryfikacji. Dlatego należy uważać z jej nadmiernym spożywaniem, szczególnie jeśli sięgamy po nią po upływie 24 lub 48 godzin po jej pobraniu.
Wodę ze studni oligoceńskiej powinniśmy trzymać w specjalnych naczyniach, wykorzystywanych jedynie w tym celu, a nie w naczyniach używanych do przechowywania innych produktów spożywczych, ponieważ pozostają na nich niewidoczne dla ludzkiego oka zanieczyszczenia. Mogą one spowodować zmianę jakości wody, jej smaku i zapachu, a dodatkowo przyczyniają się do rozwoju szkodliwych mikroorganizmów. Naczynia powinny być szczelnie zamykane, mieć wąski otwór do napełniania, kształt umożliwiający ich stabilne ustawienie podczas przechowywania. Najlepsze są ze szkła, bowiem szkło w największym stopniu chroni przed wpływem czynników zewnętrznych, a w szklanych naczyniach najmniej nasilone jest namnażanie mikroorganizmów w wodzie.
Butelki z lekkiego i odpornego na uszkodzenia tworzywa PET charakteryzują się wyższą w porównaniu ze szkłem przepuszczalnością dla m.in. tlenu, co sprzyja rozwojowi drobnoustrojów. Również w takich wielokrotnie napełnianych wodą oligoceńską butelkach obserwowane są niepożądane zmiany jakości mikrobiologicznej wody. Naczynia i pojemniki z innych tworzyw sztucznych (plastiku) – mogą być stosowane, jeśli wykonane są z tworzyw odpowiednich do kontaktu z żywnością – niewpływających negatywnie na jakość artykułów spożywczych, w tym wody. Powinna to potwierdzać odpowiednia informacja na etykiecie lub oznakowanie wyrobu właściwym symbolem.
Dopuszczalne są naczynia wykonane ze stali nierdzewnej lub naczynia żeliwne emaliowane.
Jak przygotować naczynia do przechowywania wody oligoceńskiej?
Pamiętajmy, że podczas przechowywania w wodzie mogą rozwijać się mikroorganizmy. Ponadto zawarte w wodach oligoceńskich nieszkodliwe dla zdrowia związki żelaza i manganu wytrącają się, tworząc brązowy/rdzawy osad na ściankach naczyń. Także komórki glonów, które przenikają do wody z urządzeń czerpalnych mogą porastać wnętrze naczyń.
Przed ponownym napełnieniem naczyń należy usunąć resztki wody oraz osad pozostające w naczyniu po jej wykorzystaniu. Naczynia należy oczyścić mechanicznie przy pomocy szczotki do mycia butelek, bez użycia detergentu. Ważne jest, aby szczotka ta była przeznaczona wyłącznie do tego celu i aby nie wykorzystywać jej do mycia butelek o innym przeznaczeniu, np. po mleku. Samo przepłukanie naczyń niewielką ilością wody oligoceńskiej bezpośrednio przed ich napełnieniem jest pożądane, ale niewystarczające. Podczas napełniania butelek wodą oligoceńską należy zwrócić uwagę, aby:
− przepłukać kran czerpalny przed napełnianiem naczynia, chyba, że bezpośrednio przedtem korzystała z niego inna osoba,
− unikać dotykania wnętrza zakrętki i okolicy otworu, przez który napełniane jest naczynie/pojemnik,
− wylewka kranu czerpalnego nie stykała się z napełnianym naczyniem, zwłaszcza jego wnętrzem.
Jak przechowywać wodę oligoceńską?
Najlepszym rozwiązaniem jest przechowywanie wody oligoceńskiej w lodówce – w temperaturze 2-8oC oraz bez dostępu światła słonecznego. W takich warunkach oraz w szklanym opakowaniu woda może być przechowywana maksymalnie do 4 dni. W chłodnej porze roku można przechowywać wodę oligoceńską na zewnątrz, jednak powinna być ona chroniona przed przemrożeniem i dostępem promieniowania słonecznego. Przechowując wodę w temperaturze pokojowej warto zadbać, aby nie znajdowała się ona w bezpośredniej bliskości źródła ciepła oraz była chroniona przed dostępem światła. W takich warunkach z uwagi na rozwój mikroorganizmów w wodzie czas jej przechowywania nie powinien przekraczać 1 dnia, szczególnie, gdy woda znajduje się w pojemniku z tworzywa sztucznego, w tym PET.
Woda oligoceńska jest zdatna do spożycia 24 godziny po pobraniu jej do plastikowego naczynia. Po upływie tego czasu zaczynają rozwijać się w niej mikroorganizmy. Woda oligoceńska w szklanym naczyniu, szczelnie zamknięta i przechowywana w lodówce, będzie zdatna do picia przez 48 godzin, jeśli naczynie zostało wcześniej dokładnie wyparzone. Warto jednak wiedzieć, że nie powinniśmy pić takiej wody nieprzegotowanej. Dlaczego? Przeważnie do ujęcia wody idziemy z baniakami, czy butelkami, których używamy wielokrotnie. Nawet jeżeli po każdym użyciu dokładnie je myjemy (najlepsze byłoby wygotowywanie) to tak, czy inaczej woda stoi w nich kilka dni. Jest to doskonały okres, żeby w naszej czystej wodzie namnożyły się niebezpieczne bakterie.
Zatem pijmy wodę oligoceńską, ale po przegotowaniu i przechowujmy ją w czystych, szczelnych i najlepiej szklanych naczyniach.
Źródła
https://www.gov.pl/web/psse-walbrzych/studnie-oligocenskie
https://pacjent.gov.pl/aktualnosc/pij-wiecej-wody
https://zywienie.abczdrowie.pl/woda-oligocenska
Wody oligoceńskie – informacje. wody-oligocenskie.pdf 0.08MB
https://www.rzgw.szczecin.pl/woda-ze-studni-oligocenskich-czy-jest-zdrowa-i-jak-z-nia-postepowac/
Foto: https://web.archive.org ,autor: tawa, licencja: Creative Commons
