Prezydent całego narodu
Wybierany w wyborach powszechnych prezydent Rzeczypospolitej Polskiej otrzymuje silny mandat społeczny. To głos milionów obywateli, który nadaje tej funkcji szczególną rangę i zobowiązanie. Prezydent powinien być nie tylko przedstawicielem większości, która go wybrała, ale – co niezwykle istotne – reprezentantem całego narodu, również tych, którzy głosowali na innych kandydatów lub nie wzięli udziału w wyborach.
Kultura osobista i styl sprawowania urzędu
Z tego powodu szczególne znaczenie ma postawa prezydenta – jego sposób mówienia, kultura osobista, styl sprawowania urzędu i zdolność do dialogu. To osoba, która powinna łączyć, a nie dzielić, szukać porozumienia nawet w czasach ostrych podziałów politycznych. Dobry prezydent jest arbitrem i strażnikiem konstytucji, a nie stroną w sporze.
Nieporozumienia wokół roli prezydenta
Wokół urzędu prezydenta narosło jednak wiele nieporozumień. Powszechny sposób wybierania prezydenta może sugerować, że posiada on bardzo rozległą władzę, tymczasem konstytucja ogranicza jego kompetencje – szczególnie w sferze polityki krajowej. W praktyce prezydent nie rządzi państwem, nie kieruje pracami rządu ani nie tworzy budżetu. Jego realna siła leży w działaniach symbolicznych, reprezentacyjnych oraz w tzw. uprawnieniach hamujących – takich jak prawo weta czy kierowanie ustaw do Trybunału Konstytucyjnego.
Prezydent jako punkt odniesienia
Dobry prezydent to więc nie ten, który obiecuje najwięcej w kampanii, lecz ten, kto rozumie granice swojej roli i w ich ramach buduje wspólnotę, daje przykład odpowiedzialności i szacunku wobec wszystkich obywateli. W czasach sporów politycznych, to właśnie postawa głowy państwa może stać się punktem odniesienia dla debaty publicznej – źródłem spokoju, a nie emocji.
***
Przygotowano na podstawie rozmowy Justyny Duriasz-Bułhak i Macieja Podbielkowskiego pt. „Wybieramy Prezydenta RP. Wybierzmy świadomie”
Foto: Pałac Prezydencki w Warszawie, autor: , źródło: Wikipedia.org, licencja: CC BY-SA 3.0
