Pomimo licznych badań nad wpływem polityk ochrony przyrody na lokalne społeczności, w literaturze nadal występują niespójności w zrozumieniu roli turystyki jako czynnika kształtującego relacje pomiędzy społecznością lokalną a działaniami z zakresu ochrony przyrody.
W niniejszym referacie dr Strzelecka podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, czy korzyści płynące z turystyki (i jakie korzyści) mogą stanowić podstawę do poprawy postrzegania ochrony przyrody w kontekście sieci Natura 2000. Dyskusja oparta jest na wynikach wieloletnich badań na obszarach wiejskich Pomorza i Pomorza Zachodniego.
dr Marianna Strzelecka – absolwentka Wydziału Rekreacji, Sportu i Turystyki na Uniwersytecie Illinois w Urbana-Champaign (IL, USA). Po ukończeniu studiów pracowała na stanowisku adiunkta University of North Texas (Teksas, USA). Opuściła Teksas w 2016 roku by objąć stanowisko starszego wykładowcy na Uniwersytecie Linneusza w Szwecji. Interesują ją zagadnienia związane z wpływem turystyki zrównoważonej na relacje człowiek-natura.
