W Polsce wiele osób zbiera grzyby. Potrawy z nich przyrządzone są smaczne, ale wartości odżywcze nie są duże. Grzyby zawierają dużo wody (do 90%), niepełnowartościowe białka, zbliżone budową do pancerza owadów (chityna) i są raczej ciężkostrawne. Musimy sobie także uświadomić, że w lasach, oprócz grzybów jadalnych, rośnie wiele gatunków zawierających trujące toksyny, niektóre z nich mogą być nawet przyczyną śmierci.
W Polsce umiera w ciągu roku od 500 do 1000 osób zatrutych grzybami!!!
Zajmujący się grzybobraniem powinni znać się na grzybach i umieć odróżnić jadalne od niejadalnych i trujących. W razie wątpliwości należy sprawdzić w atlasie grzybów lub skonsultować się w stacji sanitarno-epidemiologicznej.
Większość grzybów trujących ma pod kapeluszem blaszki, najczęściej o białym zabarwieniu. Mimo, że mają je również niektóre grzyby jadalne, osoby mało doświadczone nie powinny w ogóle ich zbierać.
Najsmaczniejsze grzyby jadalne mają na spodniej stronie kapelusza tzw. rurki, ułożone gęsto obok siebie, co przypomina gąbkę. Nie ma wśród nich grzybów trujących, jedynie goryczak żółciowy, zwany szatanem nie nadaje się do jedzenia, jest bardzo gorzki, może zepsuć smak każdej potrawy, nie jest jednak trujący.
Przystępując do grzybobrania powinniśmy uświadomić sobie, że:
– nie należy zbierać grzybów, których nie jesteśmy pewni, bezpieczniej je wyrzucić;
– nie wolno jeść, ani kosztować grzybów surowych;
– niemowlętom i małym dzieciom nie należy podawać potraw, ani wywarów z grzybów;
– nie jedzmy grzybów zbyt długo lub źle przechowywanych (np. w torebkach plastikowych);
– nie zbierajmy grzybów zbyt małych, u których nie wykształciły się jeszcze cechy danego gatunku (łatwo o pomyłkę);
– nie należy zbierać grzybów wokół terenów przemysłowych i ruchliwych szos (grzyby łatwo wchłaniają pyły i zanieczyszczenia).
OBJAWY ZATRUCIA GRZYBAMI
Objawy zatrucia grzybami mogą być różne, zależy to od rodzaju i ilości spożytych grzybów.
– Zespół żołądkowo-jelitowy rozpoznajemy, gdy objawy chorobowe (najczęściej nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka) pojawiają się stosunkowo szybko po spożyciu (do 4 godz.) i jego przebieg jest stosunkowo łagodny.
– O zespole muchomora plamistego, który występuje również po zatruciu muchomorem czerwonym, mówimy wtedy, gdy po upływie 1 – 2 godz. pojawia się rozszerzenie źrenic, zawroty głowy, omamy, drżenia mięśni, czasem śpiączka.
– W zespole muskarynowym po okresie utajenia 1-2 godz. występuje zwężenie źrenic, łzawienie, ślinienie się, poty, ale także mogą pojawić się wymioty, biegunka, niekiedy duszność.
– Zespół faloidynowy, nazywany również zespołem wątrobowo -nerkowym, jest najcięższą postacią zatrucia, może prowadzić do zgonu. Przyczyną jest spożycie, nawet niewielkiej ilości muchomora sromotnikowego lub pokrewnych. Zawarte w nich toksyny to amantoksyny i fallotoksyny, które zachowują toksyczność nawet przez 10 lat od zebrania i nie ulegają zniszczeniu przy gotowaniu. Pierwsze objawy pojawiają się później, niż w poprzednich zespołach, dopiero po upływie 5 do 48 godz., w postaci wymiotów, wodnistych stolców, bólów brzucha. Po kilku dniach dochodzi do uszkodzenia wątroby, z żółtaczką, skazą krwotoczną, śpiączką, drgawkami. Zniszczeniu mogą ulegać również inne narządy wewnętrzne i mózg. U wielu osób zatrutych sromotnikiem konieczne jest szybkie wykonanie przeszczepu wątroby.
CO ROBIĆ W PRZYPADKU ZATRUCIA GRZYBAMI?
W przypadku zatrucia grzybami konieczna jest jak najszybsza pomoc lekarska. Osoba zatruta powinna być przetransportowana do najbliższego szpitala z oddziałem zatruć. Nim pacjent dotrze do lekarza należy sprowokować wymioty i pierwszą porcję zabezpieczyć do badania na zarodniki grzybów. Nie zjedzone resztki potrawy, o ile takie zostały, należy również zabrać do badania. Ułatwimy w ten sposób lekarzom rozpoznanie. Jeżeli grzyby, którymi zatruł się nasz pacjent, spożywało kilka osób, wszyscy – nawet zdrowi – powinni zgłosić się do szpitala.
Warto przeczytać: http://www.grzyby.pl/fzbieran.htm
