Termin „agroturystyka”, który został spopularyzowany w Polsce na początku lat dziewięćdziesiątych, jest terminem stosunkowo szerokim, posiadającym wiele różniących się definicji. Najczęściej stosowane dotychczas definicje łączą wypoczynek nie tylko ze środowiskiem wiejskim, ale też z czynnym gospodarstwem rolnym, gdzie proste czynności gospodarskie mogą być wykonywane przez turystów jako forma aktywnego spędzania czasu.
Wzrost kosztów prowadzenia działalności rolniczej a tym samym zmniejszenie opłacalności produkcji rolnej, spowodowały w ostatnich latach znaczący spadek liczby czynnych gospodarstw rolnych. Wśród tych mieszkańców wsi, którzy kilkanaście lat temu rozszerzyli działalność rolniczą o usługi agroturystyczne, również ograniczana jest obecnie działalność rolnicza. To spowodowało, że dotychczas formułowane definicje agroturystyki dotyczą obecnie nielicznej już grupy rolników świadczących usługi turystyczne, natomiast samego terminu „agroturystyka” używa się w stosunku do szerokiej oferty turystyki wiejskiej, gdzie działalność rolnicza jest działalnością marginalną lub nie ma jej wcale, zaś niewielki areał ziemi rolniczej, często nieznacznie większy od jednego hektara, jest w dyspozycji usługodawcy, celem uniknięcia obowiązku płacenia podatku dochodowego.
Obecne, nowe definicje agroturystyki stosowane przez specjalistów ograniczają się już najczęściej do wypoczynku w środowisku wiejskim, z wykorzystaniem walorów „wiejskości”, czyli coraz bliższe są definicjom „turystyki wiejskiej”.
Osoby, które planują rozpoczęcie działalności agroturystycznej, pytające często o warunki, na jakich mogą podjąć tego rodzaju działalność, powinny wiedzieć, że w naszym prawie nie funkcjonuje termin „agroturystyka”. Usługi tzw. „agroturystyczne” można świadczyć zarówno będąc rolnikiem, jak też będąc przedsiębiorcą. Czyli zarówno regulacje prawne dotyczące rolników, jak też dotyczące przedsiębiorców, mogą odnosić się do osób podejmujących działalność tzw. agroturystyczną, w zależności od skali i charakteru podejmowanej działalności.
Podobnie wygląda sytuacja osób zainteresowanych uzyskaniem wsparcia finansowego na działalność agroturystyczną. O ile zasady wsparcia określają beneficjentów jako „osoby prowadzące działalność agroturystyczną”, na ogół zawierają również informację, do jakiej grupy podmiotów wsparcie to jest kierowane: do rolników, przedsiębiorców czy do obydwu tych grup. Często też zasady wsparcia zawierają własną definicję działalności agroturystycznej utworzoną tylko dla potrzeb danego programu np. „Przez działalność agroturystyczną w gospodarstwie rolnym rozumie się wynajem pokoi osobom przebywającym na wypoczynku oraz wyżywienie tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza pięciu”[*]
Osoby zainteresowane regulacjami prawnymi dotyczącymi świadczenia usług turystycznych na wsi (w tym usług agroturystycznych), mogą skorzystać z informacji zamieszczonych na stronie www.agroturystyka.pl w zakładce „Porady prawne”**. Szczególnie osoby będące na etapie planowania działalności agroturystycznej zachęcamy do szczegółowej lektury zamieszczonych tam informacji.
Wracając zaś do terminu „agroturystyka”, traktujmy go wyłącznie jako termin marketingowy stosowany głównie w relacjach z klientem, celem zasygnalizowania wiejskiej specyfiki oferowanego produktu turystycznego.
